Ο νέος πατριωτισμός

Tου Αλεξη Παπαχελα

Δεν διαφωνώ καθόλου με όσους πιστεύουν ότι οι ιστορικές στιγμές που ζούμε μπορούν να συγκριθούν με το 1909, το 1922 ή άλλες κρίσιμες καμπές της Νεοελληνικής Ιστορίας. Ολοι μας ψάχνουμε ηγεσία, όραμα, δοκάρια πάνω στα οποία να στηρίξουμε το φρόνημα στις σκοτεινές ώρες που διανύουμε. Οι πολίτες αυτής της χώρας νιώθουν την απελπισία και δεν βλέπουν φως, μοιάζουν με ανθρώπους που βρίσκονται στο επίκεντρο μιας θύελλας, αλλά δεν είναι καθόλου σίγουροι ότι υπάρχει πυξίδα, καπετάνιος και εντέλει ασφαλής αντίπερα όχθη.

Αλέκος Παπαδόπουλος: Η Ελλάδα τελεί υπό χρεωκοπία, εφιαλτική χρονιά το 2011

Διαβάστε το πλήρες κείμενο της ομιλίας του Αλέκου Παπαδόπουλου στην εκδήλωση του ΕΛΙΑΜΕΠ με θέμα «Η κρίση μητέρα της αλλαγής: για μια διαφορετική Ελλάδα»:


«Κυρίες και κύριοι,
Πράγματι, στις κανονικές χώρες η κρίση είναι “η μητέρα της αλλαγής”. Αυτό όμως δεν ισχύει για τη χώρα μας. Δεν κατακτήθηκαν ακόμα οι πολιτικές, κοινωνικές και πολιτισμικές προϋποθέσεις για τον μετασχηματισμό της σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος.

Το 2011 θα είναι μια ιδιαιτέρως αποκαλυπτική χρονιά. Θα διαμορφωθούν νέες πραγματικότητες στο πολιτικό, στο κοινωνικό και στο οικονομικό πεδίο.

Αϊ σιχτίρ «κυρίαρχε λαέ»

\Γράφει ο Μήτσος Σακκάς

Δεν εμπιστεύομαι την κρίση του  «κυρίαρχου» λαού

Δεν έχει κρίση ο κυρίαρχος λαός

Δεν εμπιστεύομαι το αισθητήριο του  «κυρίαρχου» λαού

Δεν έχει αισθητήριο  ο «κυρίαρχος» λαός
Δεν εμπιστεύομαι τη μνήμη του «κυρίαρχου» λαού
Είναι αμνήμων ο «κυρίαρχος» λαός
Δεν εμπιστεύομαι τις επιλογές του «κυρίαρχου» λαού
Δεν είναι «κυρίαρχος» λαός
Είναι ένας απόλυτα υπόδουλος λαός.

Λίγες δεκαετίες πίσω...

Το κάποτε που λεγόταν ...ζωή

Aφιερωμένο σε όσους γεννήθηκαν πριν το 1975

Κάποτε ο χρόνος είχε τέσσερις εποχές, σήμερα έχει δύο.
Κάποτε δουλεύαμε οκτώ ώρες, σήμερα έχουμε χάσει το μέτρημα.
Κάποτε είχαμε χρόνο να πάμε για καφέ με τους φίλους μας... Τώρα τα λέμε μέσω MSN και Skype.
Κάποτε είχαμε χρόνο να κοιτάξουμε τον ουρανό, να δούμε το χρώμα του, να ακούσουμε το κελάηδημα των πουλιών, να νιώσουμε την ευωδιά του βρεγμένου χώματος. Σήμερα τα βλέπουμε στην τηλεόραση.

Προτάσεις για μια νέα αναπτυξιακή στρατηγική

Των Χριστοφορου Πισσαριδη*, Κωστα Aζαριαδη** και Γιαννη Iωαννιδη***

Το άρθρο των : νομπελίστα οικονομολόγου Χριστόφορου Πισσαρίδη και των καθηγητών Οικονομικών Κώστα Αζαριάδη και Γιάννη Ιωαννίδη, δημοσιεύθηκε το Σάββατο 10/10/10 στην «Καθημερινή». Επεσημαίνουν ότι η ανάπτυξη αποτελεί μονόδρομο για την ελληνική οικονομία, προτείνοντας συγκεκριμένες προτάσεις και προτείνουν να συνδυαστεί η ανάπτυξη, η οποία θα επιτευχθεί με την επιστροφή της εμπιστοσύνης, την αποτελεσματική δημόσια διοίκηση και την αναβάθμιση των υποδομών, με ελάττωση του κρατικού παρεμβατισμού και την εξυγίανση του ασφαλιστικού συστήματος

Φρονούμε πως τα μέτρα λιτότητας και οικονομικής μεταρρύθμισης του Μνημονίου πρέπει να συνοδευθούν από ισχυρότατο πρόγραμμα αναπτυξιακής πολιτικής, ώστε να απομακρύνουν τη χώρα από φαύλο κύκλο αυξανόμενης ανεργίας και χρεοκοπιών. Προτείνουμε γι' αυτό πολιτικές που θα αυξήσουν τον ρυθμό οικονομικής μεγέθυνσης κατά 4% τον χρόνο, επιτρέποντας στην Ελλάδα όχι απλώς να ικανοποιήσει τις δανειακές της υποχρεώσεις, αλλά κυρίως να βελτιώσει σημαντικά την παραγωγικότητα και να μπει σε σταθερή τροχιά ευημερίας.

Ατάκες ΠΑΣΟΚ πού έμειναν στην Ιστορία

Άρθρο του ΙΩΑΝΝΗ ΚΑΜΑΡΑ
17.11.1974 – 18.10.1981

1. ‘‘ΕΟΚ καί ΝΑΤΟ το ίδιο Συνδικάτο’’
Έχουν περάσει τριάντα και πλέον χρόνια από τότε (21 χρόνια με Κυβερνήσεις ΠαΣοΚ) και η Ελλάδα εξακολουθεί να παραμένει μέλος της ΕΟΚ και του ΝΑΤΟ.

Οι κίνδυνοι της λαθρομετανάστευσης

Tου Αγγελου Σταγκου   ( ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 15-09-10 )

Στην Ελλάδα συνηθίζουμε να αντιλαμβανόμαστε τα προβλήματα όταν αυτά έχουν γιγαντωθεί και είναι πλέον εξαιρετικά δύσκολο να αντιμετωπισθούν. Η πρόβλεψη μιας επερχόμενης απειλής δεν είναι από τα δυνατά μας σημεία και η πρόληψη με την εφαρμογή των κατάλληλων μέτρων δεν ανήκει στις παραδόσεις μας. Αντίθετα, ανήκει στις παραδόσεις μας, κυρίως ως κράτος, ο «στρουθοκαμηλισμός» και ακόμη περισσότερο η κάλυψη κάτω από το χαλί, μέχρις ότου η απειλή μετατρέπεται σε κίνδυνο που για να εξουδετερωθεί απαιτεί μεγάλη αποφασιστικότητα, συστράτευση πολλών δυνάμεων, σύντονες ενέργειες και βασιλικά έξοδα, με το αποτέλεσμα να παραμένει αβέβαιο.

Ένας Σοσιαλιστής Βραβεύεται

Μεγάλες Στιγμές για τον Ελληνισμό

Τώρα που οι γερμανοί έδωσαν το βραβείο QUADRIGA στον Πρωθυπουργό μας, ο Πρωθυπουργός μας  κατάλαβε...  9 μήνες μετά... ότι έπρεπε να απευθυνθούμε πρώτα στη "Σοσιαλιστική" Κίνα και μετά σε αυτούς που διοικούν την Ελλάδα από το 1832. Έτσι πλέον  μπορώ να πω ότι είμαι πολύ πιο ήσυχος τα βράδια σχετικά με την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης της χώρας.

Ασφαλώς μετά το βραβείο QUADRIGA,  το βραβείο που λαμβάνει καθημερινά ο Γιώργος και η κυβέρνηση του,  είναι το βραβείο της ανοιχτής παλάμης. Αλλά αυτό καθόλου δεν με απασχολεί εφόσον έτσι και αλλιώς η διακυβέρνηση δεν γίνεται από την εδώ κυβέρνηση αλλά από την άλλη : την  Ευρωπαϊκή και Αμερικανική ολιγαρχία του πλούτου και της πολιτικής.

Η συμμορία πίσω από τον Γιώργο Παπανδρέου

Τα ονόματα αυτών, που μας οδήγησαν στο σφαγείο του ΔΝΤ
Δημοσιεύτηκε απο τον Παν. Τραιανό

Δεν υπάρχει πλέον Γιωργάκης. Εκείνο το κουτορνίθι, που γνωρίζαμε ως γιο της Μαργαρίτας, "πέθανε". O Forest ΓΑμΠ μάς άφησε χρόνους. Σήμερα υπάρχει ένας αδίστακτος Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος μας κυβερνά με τον πλέον σκληρό και άδικο τρόπο. Διορισμένος τύραννος από τους ξένους κατακτητές της Ελλάδας. Ένας προδότης, ο οποίος συνειδητά —και προφανώς λαμβάνοντας προμήθεια— ξεπουλάει τη χώρα και το μέλλον των Ελλήνων, για να θησαυρίσουν οι διεθνείς τοκογλύφοι. Ο πρώην Γιωργάκης δικαιούται πλέον να ονομάζεται Γιώργος, εφόσον κατόρθωσε και ξεπέρασε ένα ρεκόρ, το οποίο μέχρι τώρα φαινόταν αξεπέραστο.

Είναι πιο ψεύτης και πιο υποταγμένος στα ξένα αφεντικά του ακόμα και από τον παππού του.

Πιο καραγκιόζης από τον ίδιο τον "Γέρο". Τον δοτό πρωθυπουργό των Εγγλέζων. Τον πρωθυπουργό, ο οποίος μας βύθισε στον εμφύλιο. Τον πρωθυπουργό, ο οποίος "ίδρυσε" τις "Μακρόνησους". Τον πρωθυπουργό, ο οποίος έκανε κρυφές συμφωνίες ακόμα και με τον διάβολο, προκειμένου να επιλεγεί από τους Εγγλέζους για τη θέση του πρωθυπουργού. Τον πρωθυπουργό, ο οποίος υπέγραφε κρυφές διαβεβαιώσεις στον Βασιλιά για την επάνοδό του στον θρόνο και την ίδια στιγμή μιλούσε στον κόσμο για "λαοκρατία". Τον μόνο πρωθυπουργό, ο οποίος μοιάζει με τον πρώην Γιωργάκη και νυν Γιώργο.

Η «ελληνική τραγωδία» της κρίσης

Πολιτικά και Ηθικά πρωτίστως τα αίτια

Του Νίκου Σταμάτη

«Ποιητικά ο άνθρωπος κατοικεί στη γη» Φρ. Χαίλντερλιν

Η πράξη φαίνεται να ανατρέπει τον στίχο του ποιητή, αλλά και πάλι ορισμένες ακραίες καταστάσεις στην πορεία του ανθρώπου και των λαών, επιβεβαιώνουν την αλήθεια και την ανάγκη του. Και η Ελλάδα οφείλει να επενέλθει και να επανεύρει αυτήν την αλήθεια ως την μόνη διέξοδο, αφήνοντας πίσω όσο είναι δυνατό μέσα στο άγριο πέλαγος του σημερινού κόσμου - αλλά και πότε ο κόσμος ήταν ήρεμος; - την λατρεία του ασήμαντου και του ευτελούς, που υπηρετείται σήμερα με προσήλωση, στο όνομα μάλιστα του δικαίου και της Δημοκρατίας! Και ιδίως πρέπει να αποκτήσουν υπευθυνότητα και πατριωτισμό οι ιθύνουσες τάξεις των πολιτικών και των οικονομικών παραγόντων, που το σύμπλεγμά τους έχει γίνει βραχνάς για κάθε πρόοδο και δημιουργία στη χώρα και την εμβάθυνση της Δημοκρατίας. Η μακρά περίοδος της ύβρεως της μεταπολίτευσης οδήγησε στην τιμωρία τής άτης, ακριβώς όπως και στην αρχαία τραγωδία, κατάσταση την οποία και ζούμε σε παγκόσμια θέα.

ΟΝΕΙΡΟ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΠΑΕΙ

Να, η Ελλάδα! Αρσακιώτισσα δασκάλα!
με λογιώτατους παραγιομισμένη.

Κι ο Ρωμιός; Αφερίμ! Μυαλό; κουκούτσι!

Από τον καφενέ στην Πόλη μπαίνει,

του ναργιλέ κρατώντας το μαρκούτσι.(Κ.Παλαμάς)

Λοιπόν τα ψέματα τελείωσαν και τα κεφάλια μέσα

Φίλοι μου θα ‘ρθώ και πάλι απόψε, να μας τα ξαναθυμίσω !
Έρχομαι να συμπληρώσω πάνω στο εξαιρετικό κείμενο που έγραψε ο μοναδικός Strange Attractor στο AntiNews.
Λοιπόν.... Δεν έχουν περάσει και πολλά χρόνια, τη δεκαετία του `70 τη θυμάμαι σαν χθες. Στη γειτονιά μου κυκλοφορούσαν κάτι λίγα Fiat 124, λαχανί Zastava, και μηχανές Floretta.

Εντάξει, οι πιο σπορτίφ τύποι είχαν Autobianchi Abarth (με 53 άλογα παρακαλώ), και οι πιο κλασσικοί, Austin Morris Allegro! Οι δε Ρηγάδες AlfaSud !

Ο γύρος με όλα κόστιζε 3 δραχμές και με σουτζουκάκι 2. Καβάλαγες το λεωφορείο με μία δραχμή και με πάσο 50 λεπτά. Αν τολμούσες να δώσεις εικοσάρικο, τα άκουγες απ τον εισπράκτορα ή το σουβλατζή, γιατί δεν είχε να στο χαλάσει.... Τόσο καλά.

Φοράγαμε στρατιωτικά αμπέχονα και τζίν καμπάνες παντελόνια. Είχαμε και το απαραίτητο για την εποχή μαλλί και μούσι. Δεν χάναμε έργο στην Αλκυονίδα και στο STUDIO, αν που κατά βάθος όλοι θέλαμε να είμαστε σε κάνα τσοντάδικο σαν το Εσπέρια και την Αλάσκα.

Σαν παιδιά μαλώναμε για το ποιός είναι καλλίτερος: Ο Χατζιδάκις ή ο Θεοδωράκης ! Όπως και σήμερα άλλωστε: Ο Καρβέλας ή ο Φοίβος !!! Μια χαρά τη βγάζαμε.

Επάνω στην ενηλικίωσή μας ήρθε και η δεκαετία του 80. Από κοντά και το ΠΑΣΟΚ... και τότε γέλασε το χειλάκι, του κάθε πικραμένου.

Το δημόσιο άνοιξε τις πόρτες του στον πάσα ένα αναξιοπαθούντα που δήλωνε και σοσιαλιστής.

Η Ελλάδα απέκτησε «ανεξάρτητη» διεθνή φωνή, σιγά - σιγά μια νέα τάξη αναδύθηκε απ` το πουθενά και η ρεμούλα έγινε τρόπος ζωής... Τότε χτίσαμε τα νέα τζάκια !

Οι συνδικαλιστές απόκτησαν ελεύθερη φωνή, όλοι άρχισαν πλέον να αγωνίζονται για το καλό του εργάτη... Άλλαξαν λίγο τα συνθήματα και από το:

«Έξω οι βάσεις του θανάτου» το κάναμε «Ζήτω η Λιβύη» και μελετήστε το «πράσινο βιβλίο» του Καντάφι, και άλλα πολλά σπαραξικάρδια... Η χαρά του αφισοκολλητή σαν να λέμε.

Δεν αφήσαμε χωριό που να μην δώσουμε Σύνταξη Αντιστασιακού! Αντιστασιακούς που δεν είχαν καν γεννηθεί στην Αντίσταση.

Νομούς ολόκληρους με Αναπηρικές Συντάξεις ! Βλέπεις πρέπει να εξασφαλίσουμε και την επανεκλογή μας !

Γέμισε η Ελλαδίτσα μας Φεστιβάλ κάθε είδους. Κάθε γειτονιά και Σύλλογος , κάθε χωριό και Φεστιβάλ . Βούιξαν τα Κλεισορέματα απ’ τη Συννεφούλα μέχρι τις παντομίμες του Μarcel Μarceau και Ρώσικα Μπαλέτα που χόρευαν καλαματιανά με μπαλαλάικες!

... Από τότε φάγαμε κόλλημα με τις Ρωσίδες χορεύτριες.

Τα σκυλάδικα γνώρισαν μέρες δόξας. Πολιτιστικά Κέντρα κατά τον αείμνηστο Γιαννόπουλο! Ο Έλληνας απόκτησε νέα είδωλα: Από Άντζελα Δημητρίου μέχρι Λεπά, Ζαφείρη Μελά, Γονίδη και τόσους ακόμα που ’καναν γερό κομπόδεμα με τα λεφτά των νεόπλουτων ελληναράδων!

Εκεί στα μέσα το 80, βγήκε και το νέο σύνθημα : ΚΡΑΤΟΣ – ΚΟΜΜΑ – ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ !

Οι συνδικαλιστές βγήκαν στο δρόμο απαιτώντας " εδώ και τώρα κρατικοποίηση", " και "ούτε δραχμή στο Nιάρχο τον ληστή "

Πάει και η Πειραϊκή – Πατραϊκή, πάει κι ο Λαδόπουλος, με τη σειρά της να πάει κι η PIRELLI Αμ τι, παίζουμε ?

Έτσι οι επιχειρήσεις πέρασαν στον έλεγχο του κράτους, αλλά οι πρώην ιδιοκτήτες και οι τράπεζες αποζημιώθηκαν πλουσιοπάροχα. Αυτή η πολιτική βαφτίστηκε «σοσιαλιστική».

Τις εναλλακτικές λύσεις τις είχαμε έτοιμες... τους απολυμένους πλέον θα τους μαγκώσουμε στους Δήμους στα Νοσοκομεία, Σοσιαλισμό έχουμε! Λεφτά Υπάρχουν.

Αραλίκι στο καφενέ του χωριού, πρέφα και παρακάλι στο Θεό να ρίξει κάνα περονόσπορο... να αποζημιωθούμε! Άλλωστε έχουμε και μια θεσούλα... μια αργομισθία στον τοπικό ΟΤΑ ή σοφεράντζα στο Κέντρο Υγείας !

Και να Ευρωπαϊκά προγράμματα, και να επιδοτήσεις που γίνονταν BMW και γαρδένιες στα local σκυλάδικα !

Μη ξεχάσω και τη γενιά μου. Τη γενιά του Πολυτεχνείου... Οι αρκετοί πήραν Υπουργικά χαρτοφυλάκια! Δεν μπορώ να πω, αποζημιώθηκαν επαρκώς. Η δευτεράντζα βοηθοί καθηγητή, αναπληρωτές και λέκτορες. ΔΕΠ λέει ! ερευνητές! Οι άλλοι άνοιξαν φροντιστήρια... 200 χιλιάδες εκπαιδευτικοί διορισμένοι και τα παιδιά μας αγράμματα!

Καλά μη ξεχάσω και το χειρότερο! Αν δεν ήσουν Δημόσιος Υπάλληλος, δεν έβρισκες νύφη! Στο διάολο και οι σπουδές και τα νιάτα και το μπόι σου... Στο ράφι έμενες ! Άσε να πάει, γέμισε η Ελλάδα γεροντοπαλίκαρα !

Εκεί στα μέσα του 80 τα Ευρωπαικά καμπανάκια άρχισαν να χτυπάνε...αλλά πού ? «Τσοβόλα δώστα όλα» έλεγε ο άλλος... άντε να βρεις άκρη.

Εκεί μες στη τρελή χαρά, υπουργοί, πρωθυπουργοί άρχισαν να χωρίζουν τις γυναίκες τους και να παίρνουν αρκετά νεώτερες και κατά προτίμηση Σερβιτόρες Αεροπλάνων!

Οι μουστακαλήδες και μη Υπουργοί και στελέχη άφησαν τις λαϊκές γειτονιές που μεγάλωσαν και πήραν τα βουνά, κατά Πολιτεία μεριά ... Ξεμωραίνει ο πλούτος.

Προς τα τέλη τις δεκαετίας του 80 είχε βαρύνει πολύ το πράμα, κάτι οι Κοσκωτάδες, κάτι που φαγωθήκαν και μεταξύ τους, φτάσαμε στα Ειδικά Δικαστήρια !

Τζίφος και πάλι ... Οι μισοί απ την Αριστερά βρήκαν ευκαιρία να τη χωθούν στο ΠΑΣΟΚ... Τελικά ? Όλοι αθώοι, και από κει πάνε κι` άλλοι. Μόνο ο Μένιος τη πλήρωσε κι αυτός για να μη μιλήσει.

Εκεί σκάει μύτη ο Μητσοτάκης με τις Οικουμενικές... Εκείνο και αν ήταν Τσίρκο… Όλοι στο κόλπο ! Τότε ήταν η χώρα απόκτησε και Εθνικό Προμηθευτή... το Σωκράτη... που με τη σειρά του εξασφάλισε θέση εργασίας σε κάποιους υπόδικους το Ειδικού Δικαστηρίου...

Κάτι τύποι σαν το Λούβαρη για παράδειγμα... που κουβάλαγε pampers... αποφυλακίστηκε με "ανήκεστη" βλάβη, και από τότε ο ασθενής διοίκησε το Ελληνικό ποδόσφαιρο για καμιά εικοσαετία.

Είδαμε δηλαδή και την ανεξάρτητη δικαιοσύνη! Οι μεγαλοαπατεώνες έξω και οι φουκαράδες μέσα! Στους μεγαλοφειλέτες τεμενάδες και όποιος χρωστάει καμιά δόση στο ΤΕΒΕ: δικαστήριο, και γραμμή για φυλακές Ναυπλίου !

Μας το λέγανε: “ Η δικαιοσύνη είναι σαν το φίδι! Τσιμπάει τους ξυπόλητους ”

Τώρα οι Δικαστές μας δεν θέλουν να απογραφούν ως δημόσιοι υπάλληλοι, δεν πάνε λέει με τις μάζες, είναι βλέπετε λειτουργοί και όχι υπάλληλοι!

Και φτάνουμε στα μέσα της δεκαετίας του `90 ! Με καθηγητή Πρωθυπουργό και με όλο το faculty του Πάντειου στο κονκλάβιο και νέα όνειρα... αλλά τότε ήταν που ανδρώθηκαν τα πραγματικά λαμόγια.

Δηλαδή αφού κατάπιαμε το σκάνδαλο Κοσκωτά, αφού κάναμε σαν τις μωρές παρθένες με το "κωλόσπιτο" της Μιμής και τόσα άλλα, έφτασε ο Σημίτης με καινούρια ομάδα... εκσυγχρονιστών! Ουσιαστικά μια ολόκληρη συνομοταξία πεινασμένων και συνάμα ασύδοτων αγριεμένων σωτήρων.

Την ξαναέπεσαν στη χώρα τα διάφορα «Σοσιαλιστικά» βαμπίρ με το χαμόγελο της Κολυνός (βλέπε Γιάννος)... Κάτι άλλοι σοσιαλιστές που τώρα την έχουν αράξει στο “προικό δυαράκι” και δεν μιλάνε καθόλου ( βλέπε Λαλιώτης)... Κάτι Τσουκάτοι... Κάτι Άκηδες... Καλά ο ωραίος Μπρούμελ είναι πιο esthète σοσιαλιστής και έπιασε την Διονυσίου Αρεοπαγίτου !

Εντάξει... αυτοί δεν ήταν σαν τους Δεξιούς, να τα τρώνε όλα μόνοι τους. Αυτοί είχαν μαζέψει γύρω τους και μια νέα πλέμπα εξανδραποδισμένων μουσάτων δίποδων, χειροκροτητών και τραμπούκων.

Και να "Τορ-εμ-ουάν", να "Πάντσερ", να "Λέοπαρντ", "Μιράζ", φρεγάτες, κεκλιμένα υποβρύχια... αλλά και το μοναδικό φαινόμενο στο κόσμο... η κάθε γειτονιά απόκτησε και από μια ΕΛΔΕ, όπως κάποτε είχε από μια βλαχοντισκοτέκ... Γιούρια, βούρρρ όλοι για το Χρηματιστήριο ... Χαμός στο ίσιωμα.

Κόσμος και κοσμάκης καταχρεώθηκε για να μπορεί να γίνει «παίκτης ΧΑΑ» ! Να έχει το κωδικό του βρε παιδί μου !

Και μετά ήρθε το Ευρώ... Στην αρχή χαρήκαμε, καθότι αισθανθήκαμε Ευρωπαίοι... Το χρόνιο όνειρο της ψωροκώσταινας.

Μέχρι που συνειδητοποιήσαμε πως το ευρώ, που είχε κλειδώσει στις 340 δραχμές, ισοδυναμούσε με το παλιό κατοστάρικο.

Διαπιστώσανε ότι κάποτε αγοράζαμε το φραπέ 140 δραχμές και σκοτωνόμασταν με τον σερβιτόρο για τα ρέστα από τις 150.

Τώρα έφτασε το φραπέδακι του Έλληνα στα 5 ευρώ και αισθανόμαστε κάπως γύφτοι, αν δεν αφήσουμε 1 € πουρμπουάρ (340 δραχμές παρακαλώ).

Παρόλα αυτά, λίγο με τα ευρωπαϊκά πακέτα, λίγο η Ολυμπιάδα, λίγο οι Πιστωτικές Κάρτες και η δανειοδότηση, λίγο η παραοικονομία, λίγο τα μεσημεριανάδικα με το Life Style και τα τηλεοπτικά σήριαλ με τις βίλλες, τις πισίνες, τους επιτυχημένους πρωταγωνιστές... νοιώσαμε πως γίναμε όλοι μπρούκληδες!

Πήξαμε να βλέπουμε BMW και Μερτσέντες αγορασμένες με 120 άτοκες(!) δόσεις.

Γεμίσαμε από χάϊδες, τυπάδες και αισθησιακές μοντέλες, όλες ξανθιές και γκλαμουράτες... Αφήσαμε πίσω τα φραπέ του Έλληνα και μάθαμε το Fredo !

Έτσι εκεί που κάποτε βλέπαμε μόνο μουσάτους αγωνιστές, και αξύριστες κνίτισες, που λέει κι ο Άδωνις. Γεμίσαμε από τεκνά και σεξοβόμβες... 50 τηλεοπτικά κανάλια η Νέα Υόρκη ? 150 εμείς. και πάει λέγοντας... Όχι παίζουμε...

Ήρθε και η ώρα του Καραμανλή... Αμ αυτό που το βάζεις !

Επανίδρυση του κράτους έλεγε ! Παπάρια μάντολες λέω εγώ !

Συνέχισε κι αυτός την πεπατημένη. Λίγο η τεμπελιά , λίγο το πολιτικό κόστος... Να μην αλλάξει τίποτα... που λέει και το ΚΚΕ !

Αυτοί οι δόλιοι την πάτησαν σαν αγράμματοι! Είχαν μείνει πολλά χρόνια μακριά απ τη κουτάλα και την έπεσαν στο νταβά με τα μούτρα… τους έπιασαν στα πράσα!

Πάρε Βατοπέδια, πάρε κουμπαριές πάρε και κάνα δομημένο ομόλογο νάχεις !

Βέβαια τους την είχαν στημένη και οι άλλοι οι λεβέντες... ήξεραν που γίνεται η λαμογιά και τους περιμέναν, τους είχαν πάρει και τη δουλειά... Άμα ξέρεις να κλέβεις πρέπει να μάθεις και να κρύβεις, λέει ο σοφός λαός... Αυτοί έδειξαν εξαιρετική ασχετοσύνη.

Και το χορός καλά κρατεί... και νάσου Ολυμπιάδα, και νάσου ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου, πήραμε και τη Eurovision... και πίσω και σας φάγαμε κουφάλες λιγούρηδες Ευρωπαίοι... Ελλάδα ρε, κουτόφραγκοι βελανιδοφάγοι!

Εδώ μας εμφανίστηκε και νέος Εθνοσωτήρας ! Ο Καρατζαφέρης !

Ο μεγαλύτερος σαλτιμπάγκος... Αυτόν δεν τον πιάνεις πουθενά... Έτσι κι ανοίξει το στόμα του σε στέλνει στο ψυχιατρείο. Σε όλα μέσα ! και με το Χίτλερ και με το Στάλιν... Μέσα κι αυτός στο κορβανά της Κρατικής Επιχορήγησης των πολιτικών κομμάτων!

Όλα καλά... αλλά ήρθε πλέον και η ώρα του λογαριασμού...


Με πορδές αυγά δεν βάφονται.


Η σοφία του απλού λαού επαληθεύτηκε για μια φορά ακόμα... Όλα ήταν ένα όνειρο.


Βάρεσαν οι καμπάνες πλέον. Το έλλειμμα είναι τεράστιο, το δημόσιο χρέος δεν χειραγωγείται με τίποτα. Πάμε κατά διαόλου. Οι σωτήρες πολιτικοί μας πετάνε και καμιά κοτσάνα στη τηλεόραση πως “ πονάνε “ δήθεν... και μετά μην τους είδατε, μην τους απαντήσατε.

Πάντα φταίνε οι προηγούμενοι.

Και νάμαστε ξανά μανά, εσείς και εγώ, οι μέσοι Έλληνες δηλαδή, ενώπιοι ενωπίω του ΔΝΤ και του κάθε Τρισέ. Η ώρα της σκληρής πραγματικότητας.

Και ξαφνικά έντρομοι συνειδητοποιούμε, πως τελικά οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι δεν μας πολυσυμπαθούν. Ήταν όλα μια αυταπάτη... Τους αρέσουν τα τζατζίκια και οι παραλίες μας, αλλά πέρα από κεί... τίποτα.

Μας απεχθάνονται και μας θεωρούν τζαμπατζήδες και απατεώνες... Κακοί Ευρωπαίοι.

Δεν μας φταίει κανένας φίλοι μου. Εμείς φταίμε που μας αρέσει να μας χαϊδεύουν τ' αυτιά! Εμείς που θέλαμε να δουλέψουμε και εμείς και τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας στο δημόσιο.

Εμείς, που για να κλέβει ο υπουργός, μας επέτρεπε αντί για 50 κεφάλια πρόβατα να δηλώνουμε 500 ! Κι αντί για 100 ρίζες ελιές 1000ς... Τους τρελάναμε τους κουτόφραγκους... Έχουμε περισσότερα πρόβατα απ τη Νέα Ζηλανδία !

Να κλέψουμε λιγάκι την εφορία... αφού όλοι κλέβουν... Να κάνουμε λίγο τα στραβά μάτια, αφού τσιμπολογάμε κι εμείς κάνα ψίχουλο...

Βούταγε ολόκληρη τη γαλοπούλα ο Πάγκαλος απ’το ταψί... βολευόμασταν κι εμείς με τις πατάτες… αλλά μούγκα , πονηρός ο βλάχος! Τώρα καλά κάνει και μας τα λέει : Μαζί τα Φάγαμε !

Ναι δεν είχατε καταλάβει τίποτα, Έλληνες μου !

Δεν βλέπατε τι γίνετε ? σας γέλασαν ! Δεν βλέπατε τους 45ρηδες των ρετιρέ να βγαίνουν στη σύνταξη με ένα τριχίλιαρο το μήνα και παχυλό εφάπαξ !!!

Δεν βλέπατε τον εργάτη ή τον μικροεπαγγελματία που πρέπει να δουλέψει ως τα 65 του για να πάρει 600 και 800 Εύρο !!!

Δεν βλέπατε νέα παιδιά με σπουδές και με δυο τρεις γλώσσες να μην έχουν την ελάχιστη πιθανότητα να δουλέψουν στο δημόσιο αν δεν είχαν αφισοκολλήσει τη μισή Αθήνα και τα ¾ της Πάτρας... Δεν βλέπατε να χτίζεται ένα δημόσιο αγραμμάτων που θα πρέπει να περάσουν άλλα 50 χρόνια να μάθουν να πατάνε το "ποντίκι" , και να ζητάνε και επίδομα υπολογιστή !

Η διανόηση αλήθεια, που ήταν ?, Η Ιντελιγκέντσια του τόπου, οι Ταγοί, οι Κήνσορες ? Αυτοί δεν είχαν καταλάβει τίποτα ?

Αμ δυστυχώς ! Κι αυτοί οι περισσότεροι την είχαν πέσει στο λεβέτι. Όχι και πολλά φράγκα... Καμιά μικροεπιδοτησούλα... Για το Καλλιτεχνικό Έργο ! Απ την άλλη οι κάθε λογίς οικολόγοι και ανθρωπιστές με τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις... Να χουμε να τρώμε !

Κι ξαφνικά να και το κίνημα των αγανακτισμένων ! Όσοι είχαν δεν προλάβει να βολευτούν αλλά και αυτοί που ξεβολεύονται κατέβηκαν στη πλατεία. Κίνημα Αγανακτισμένων λέει !

Που ήσουνα τόσα χρόνια, Αγανακτισμένε να διαμαρτυρηθείς ?

• Όταν εσύ (και/ή οι γονείς σου) κατανάλωνες 12% πάνω από τον μέσο όρο της ΕΕ, ενώ το εισόδημά σου ήταν 5% κάτω του μέσου όρου και η παραγωγικότητα της εργασίας σου 20% χαμηλότερη;

• Όταν εσύ (και/ή οι γονείς σου) άρχισες να παίρνεις σύνταξη στα 55 σου παίρνοντας το σκανδαλώδες ποσοστό του 96% των μέσων αποδοχών και επιβαρύνοντας το ΑΕΠ με 13,5% –ενώ αντίστοιχα οι “μη αγανακτισμένοι” μαλάκες στις χώρες του ΟΟΣΑ άρχιζαν να παίρνουν σύνταξη στα 63, έπαιρναν μόλις το 61% των αποδοχών τους και επιβάρυναν το ΑΕΠ με 10%;
• Όταν εσύ(και/ή οι γονείς σου) είχατε στήσει την μεγάλη φιέστα των απεργιών την δεκαετία του 80 υπονομεύοντας έτσι την ανταγωνιστικότητα της χώρας; Σύμφωνα με στοιχεία του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας κατά την περίοδο 1976-1988 χάθηκαν, εξαιτίας νομίμων απεργιών και μόνο 0,36 εργάσιμες μέρες ανά 1 εκατομμύριο κατοίκων στην Ελλάδα έναντι 0,06 στις ΗΠΑ και 0,14 στην Ιταλία και την Ισπανία.
• Όταν ο Ανδρέας έπαιρνε το δημόσιο χρέος της Ελλάδας στις αρχές της δεκαετία του 80 στο 20% και το ανέβαζε μέσα σε μια δεκατία σε 80%;-το μεγαλύτερο μέρος του οποίου δαπανήθηκε όχι σε επενδύσεις αλλά για τους μισθούς και συντάξεις των «πρασινοφρουρών » με τους οποίους γέμισε το δημόσιο;
• Όταν Παγκόσμια Τράπεζα κατέτασσε την Ελλάδα 81η από 202 χώρες στην πάταξη της διαφθοράς και η Διεθνής Διαφάνεια την ταξινομούσε το 2009 σαν την χώρα με τον πιο διεφθαρμένο δημόσιο τομέα μεταξύ των EΕ-27;
• Όταν οι συντεχνίες επέβαλλαν κάθε είδους εμπόδια στην αγορά εργασίας που καταλαμβάνει τη χειρότερη 5η θέση στον ΟΟΣΑ; Με αποτέλεσμα η ανεργία μεταξύ των νέων να φτάνει στο 20%, και να αποθαρρύνονται οι ξένες επενδύσεις;
• Όταν στην Ελλάδα οι «προοδευτικές δυνάμεις» οικοδομούσαν ένα νομικό πλαίσιο που στοχεύει στην εξόντωση των επενδυτών: Σύμφωνα με την μελέτη Doing Business 2011 της Παγκόσμιας Τράπεζας, η Ελλάδα αξιολογείται 154η μεταξύ 183 χωρών ως προς την ποιότητα και εφαρμογή των νόμων που αφορούν την προστασία των επενδυτών.

• Όταν οι δημόσιοι υπάλληλοι έστηναν το μεγαλύτερο φαγοπότι που γνώρισε ο πλανήτης δημιουργώντας έναν δημόσιο τομέα όπου οι δαπάνες μισθών και συντάξεων του δημοσίου τo 2009 απορροφούν το 55% των εσόδων του δημοσίου σε σχέση με το 38% αντίστοιχα που απορροφούν στην υπόλοιπη Ευρώπη;
• Όταν χτιζόταν το τεράστιο Ελληνικό κράτος-δεύτερο σε μέγεθος μετά την Πορτογαλία στην ΕΕ (με βάση τις δημόσιες δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ σε σχέση με το κατά κεφαλή ΑΕΠ);
• Όταν η Ελλάδα δαπανούσε για την δημόσια διοίκηση το μεγαλύτερο ποσοστό του ΑΕΠ απ όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ -19.7%-με μέσο όρο ΟΟΣΑ 13,5%(2004)
• Όταν η αποτελεσματικότητα των υπηρεσιών του δημόσιου τομέα στην Ελλάδα ήταν στον πάτο μεταξύ των 23 χωρών της ΕΕ (2000);
• Όταν στην Ελλάδα το κράτος/συντεχνίες ύψωναν τους περισσότερους φραγμούς στην επιχειρηματικότητα σε σχέση με τις άλλες χώρες της ΕΕ;
• Όταν στην Ελλάδα το κράτος/συντεχνίες επέβαλλαν την μεγαλύτερη χρήση διοικητικών μέτρων εναντίων των επιχειρήσεων στην ΕΕ;
• Όταν στην Ελλάδα το κράτος/συντεχνίες επέβαλλαν το μεγαλύτερο διοικητικό βάρος (κόστος κρατικής γραφειοκρατίας) στις επιχειρήσεις μεταξύ των χωρών της ΕΕ(το 2003 εκτιμάτο μεταξύ 5,4%-6,8% του ΑΕΠ);
• Όταν τα τελευταία οκτώ χρόνια η Ελλάδα βρίσκεται όσον αφορά την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας της στην προτελευταία θέση μεταξύ των χωρών της ΕΕ-27;
• Όταν τον Μάιο πριν από ένα έτος κάτι άλλοι «αγανακτισμένοι» δολοφονούσαν στη Marfin, εν ψυχρώ τρεις εργαζόμενους επειδή οι τελευταίοι αρνήθηκαν να υπακούσουν στις ντιρεκτίβες τους;
• Όταν οι ναυτεργάτες συνδικαλιστές συλλάμβαναν το περασμένο έτος τους 900 τουρίστες-εισβολείς του κρουαζιερόπλοιου Ζενίθ επιβάλλοντας στο ισπανικό πρακτορείο να βγάλει την Ελλάδα από το σχεδιασμό των «ιμπεριαλιστικών» κρουαζιερών που οργάνωνε;.
• Όταν οι άμεσες ξένες επενδύσεις στην Ελλάδα μεταξύ των ετών 2003-2008 αντιπροσώπευαν μόνο το 1% του ΑΕΠ όταν ο μέσος όρος στις χώρες του ΟΟΣΑ είναι 4,1%;
• Όταν οι 11 πιο ζημιογόνες ΔΕΚΟ (με συσσωρευμένες ζημίες 1,7 δις ) στην Ελλάδα πλήρωναν το 2010 μέσο μισθό 40772 ευρώ ανά εργαζόμενο –διπλάσιο από τον αντίστοιχο του ιδιωτικού;
• Όταν τα παλληκάρια της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ απαλλοτρίωναν τους κοινωνικούς πόρους για να κάνουν «αγανακτισμένες» κρουαζιέρες στην Άπω Ανατολή η στις Μπαχάμες;
• Όταν ο μέσος όρος απόδοσης των Ελληνόπουλων στις διεθνείς εξετάσεις στην PIZA ήταν ο χαμηλότερος μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ-με εξαίρεση το Μεξικό και την Τουρκία; Παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα απασχολεί τους περισσότερους εκπαιδευτικούς ανά μαθητή σε σύγκριση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο;
• Όταν δεν υπάρχει ούτε ένα ελληνικό ΑΕΙ μεταξύ των καλύτερων 100 στον κόσμο;Ότι το πτυχίο του ΑΕΙ βελτιώνει μισθούς κατά μόνο 32%, (έναντι 61% στην ΕΕ) αποφέροντας έτσι απόδοση 3,5% στο κόστος της εκπαίδευσης (έναντι 7% στην ΕΕ);
• Όταν επί δεκαετίες τώρα άλλοι «αγανακτισμένοι» καταστρέφουν τις πανεπιστημιακές εγκαταστάσεις, εμποδίζουν τα μαθήματα και εξευτελίζουν τους καθηγητές απαξιώνοντας έτσι ακόμα περισσότερο την τριτοβάθμια εκπαίδευση;
• Όταν τέλος, σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ μεταξύ 183 χωρών, η Ελλάδα κατατάσσεται 84η στους θεσμούς, 123η στο μακροοικονομικό περιβάλλον, 94η στην αποδοτικότητα στην αγορά αγαθών, 93η στην ανάπτυξη της χρηματοοικονομικής αγοράς, 74η στην εξειδίκευση των επιχειρήσεων και 79η στις καινοτομίες;
Γιατί Αγανακτισμένε δεν σε είδα ποτέ να διαμαρτύρεσαι για όλα αυτά;

Σας είδα όμως όλους εκεί. Όπως τα καλά παλιά χρόνια με τα τραγούδια του Νιόνιου:

Η πλατεία ήταν γεμάτη, με το νόημα που 'χει κάτι απ΄τις φωτιές ... Χείμαρρος η οργή, παλμός στη συγκέντρωση , ΟΧΙ τα νέα μέτρα της κυβέρνησης.

Στην πρώτη γραμμή διέκρινα τον Μάκη, δεν ξέρω τι δουλειά κάνει, τόσα χρόνια συνδικαλιστή τον ξέρω.

Διπλά του η ξαδέρφη μου η Μάρθα από τα 37 της συνταξιούχος, γιατί είχε κλείσει 15ετία στον Ευαγγελισμό με ανήλικο τέκνο.

Μαζί της η φίλη της η Στέλλα, που 30 χρόνια τώρα έπαιρνε σύνταξη σαν άγαμη θυγατέρα.

Παραδίπλα ο Στάθης, η εθελουσία από τον ΟΤΕ του είχε αποφέρει 120.000 ευρώ και τώρα αγωνιζόταν στο ψάρεμα.

Μαζί και ο Κώστας 46 χρονών, πυροσβέστης, που έχει καταθέσει εδώ και ένα μήνα τα χαρτιά του για σύνταξη (είχε προλάβει να κατοχυρώσει, λέει) και περιμένει και κάποιο χοντρό άπαξ.

Δίπλα τους ο θείος μου, δεξιός από σοι, που κατεβαίνει σε πορείες μόνο όταν είναι το ΠΑΣΟΚ κυβέρνηση.

Και από κοντά τα δυο αδέρφια: ο Στέλιος, που το κόμμα του είχε βάλει τα 2 παιδιά στο Δημόσιο, και ο Γρήγορης, που έπαιρνε τα έργα του Δήμου υπερτιμολογημένα λόγω γνωριμιών.

Πίσω, στην δεύτερη σειρά, ακλουθούσε ο Γιάννης, πατέρας: εδώ και κάτι μήνες έκανε εξάσκηση του νέου νομού περί άδειας και του πατέρα στο Δημόσιο, αγκαλιά με την γυναίκα του την Μάρω, που με τρεις γέννες είχε να πατήσει στην δουλειά της 3 χρόνια.
Και από κοντά ο Μιχάλης. Εργολάβος με συνεργείο 27 ανασφαλίστους αλλοδαπούς και 3 έλληνες.

Στα δεξιά τους ο Λάκης: φοιτητής ετών 32, παρέα με τον Γιώργο, γιατρό, τον επονομαζόμενο και "ταχυδρόμο" από τα φακελάκια.

Μαζί τους και ο Θόδωρος, γιατρός του ΙΚΑ, που στο ιδιωτικό του ιατρείο δεν έκοβε ποτέ του αποδείξεις, με τον Κυριάκο της Εφορίας, που δεν είχε δει ποτέ του παράβαση τα τελευταία 6 χρόνια...

Και φυσικά δεν θα έλειπε και ο Βασίλης, λιμενικός, πρώτος ταβλαδόρος στο τελωνείο.

Να και ο Μηνάς, που είχε ξεχάσει πότε έκοψε το τελευταίο του τιμολόγιο, μαζί με τον Ορέστη επιδοτούμενο χρόνια αγρότη, που δεν ήξερε πού ήταν τα κτήματα του.

Όλοι μαζί με άλλους τόσους σήκωσαν τα χέρια ψηλά και με σφιγμένες τις γροθιές βροντοφώναξαν,

"Κάτω τα χέρια απ' τα ΛΕΦΤΑ ΜΑΣ !"

Ο Κώστας, αδελφικός μου φίλος, άνεργος οικοδόμος με κοίταξε με γουρλωμένα μάτια:

"... Ρε, Μήτσο, εμείς εδώ τι κάνουμε?"

Έλα, ντε! Βρέ, μήπως τελικά "μαζί τα φάγαμε?"

... Ζαγάρια και τσακάλια και κοκόροι,
σηκωτοί κάθε τόσο στο ποδάρι,

μόρτηδες, λούστροι, αργοί, λιμοκοντόροι. (Κ. Παλαμάς)

Λοιπόν μη σας τα ζαλίζω και γίνομαι και κακός.

Ας την κάνουμε άλλη μια φορά γαργάρα και τα κεφάλια μέσα. Νομίσατε πως είστε πλούσιοι! Δανεικά ήταν και τα θέλουν πίσω !

Μας βλέπω ξανά με λαχανί Zastava και πειραγμένα Lada (με 6 προβολείς ομίχλης) να κάνουμε κόντρες στις Νταλίκες.

Αν φυσικά υπάρχουν χρήματα για βενζίνη.

Αλλιώς υπάρχουν και τα παπάκια με φωσφοριζέ ζάντες και κομμένες εξατμίσεις.

The ride is over! που λένε και οι φίλοι μας οι Αμερικάνοι. Το ελληνικό λούνα Παρκ τελείωσε.

Χαμηλώστε το φώς και τα κεφάλια μέσα, τα ψέματα τέλειωσαν !

Το ταξιδάκι ήταν εντυπωσιακό... Είμαστε καβαφικός λαός... Και όσοι το πρόλαβαν το απόλαυσαν.

Οι υπόλοιποι ας πρόσεχαν...

Γεννήθηκαν αργά και δεν έζησαν το όνειρο της Ελληνικής Τζαμαχiρίας !
Τα σέβη μου και καλή σας νύχτα !

Που Πήγαν Τα Λεφτά ?

Έλεος ! 500.000 Ευρο για ένα πόρταλ !
«Το Ολοκληρωμένο Σύστημα Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης είναι έργο το οποίο χρηματοδοτείται από το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Κοινωνία της Πληροφορίας και έχει προϋπολογισμό 496.230

Υπογραφή Σύμβασης για την Δημιουργία ολοκληρωμένου Συστήματος Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης (portal)